Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Βγήκε στην αυλή απ’ την κουζίνα φέρνοντας μια πιατέλα γεμάτη ώς επάνω κουτσομούρα. Την είχε καλοτηγανίσει. Σκοντάφτει στο μαρμαράκι της πόρτας, πάρ’ τα όλα κάτω.
«Δε βαριέσαι», λέει στο λεπτό. «Ψι ψι ψι», έδωσε τα ψάρια στα γατιά.
Μέχρι να φάνε εκείνα, σκουπίζει το ίδιο τηγάνι, ανάβει το πετρογκάζ, βάζει το τηγάνι επάνω με φρέσκο λάδι. Περιμένει ένα λεπτό. Κόβει δυο σφιχτές ντομάτες κι ένα μεγάλο κρεμμύδι, τα ρίχνει μέσα. Συνεχίζει ρίχνοντας καμιά δεκαριά αβγά, ένα ένα. Το λάδι πιτσίλαγε, χάλαγε τον κόσμο. Τρίβει φέτα αποπάνω. Ρίγανη, πιπέρι. Χωρίς κουβέντα κάτσ...
Ό,τι κι αν κάνουμε εμείς οι άνθρωποι, η ιστορία έχει τα δικά της μάτια και βλέπει.
Μέσα σε μια νύχτα τρομερή, ο Άχμετ χάνει τη σκέπη του, χάνει τον πατέρα του. Πρέπει τώρα ν’ αφήσει το σχολείο και να πάρει τη θέση του στη δουλειά, να γίνει χτίστης. Κι ας τον καμαρώνουν όλοι που ήταν να γίνει δάσκαλος, τόσο καλός μαθητής που είναι. Πήραν με τον θείο του λοιπόν να σοβαντίζουν το εσωτερικό της εκκλησίας.Τα πρόσωπα των αγίων, τις ζωγραφιές στους τοίχους, τ’ αριστουργήματα. Ο Άχμετ πρέπει να κρύψει το ωραίο. Πώς να το κάνει αυτό;...
Ήταν άνοιξη του 1919 όταν ο μπαμπάς υποσχέθηκε στον Λευτέρη ένα ποδήλατο. Εκείνες τις μέρες ελληνικές σημαίες γέμιζαν τον χάρτη και στόλιζαν τα μπαλκόνια.
«Ήρθαν οι Έλληνες!»
Ο καιρός περνούσε και ο Λευτέρης παρέα με τον φίλο του τον Ασλάν σεργιάνιζαν στην προκυμαία του Και. Σχεδίαζαν ταξίδια κι έκαναν όνειρα για το μέλλον.
Ήταν Σεπτέμβριος του 1922 όταν οι ελληνικές σημαίες κατέβηκαν, τα όνειρα έγιναν εφιάλτες και τα ταξίδια ήταν πλέον χωρίς επιστροφή.
«Αντίο, Σμύρνη»...
Ανάµεσα σε δυο πολέµους εκτυλίσσεται ετούτη η ιστορία. Και στην καρδιά της βρίσκονται κάποιοι που έζησαν στη Σµύρνη τα χρόνια 1918-1922. Μια από εκείνους είναι και η µικρή Κλειώ – έχει το όνοµα της µούσας της Ιστορίας, µα δεν το γνωρίζει. Παρέα µε τη φίλη της Εσµέτ τρέχουν σε χαλάσµατα αρχαίων ναών και µεγαλώνουν µε µύθους και παραµύθια. Ο Όµηρος και η Χαλιµά, η θεά Άρτεµη, ο Αγαµέµνων, ο Αλλάχ και η Ωραία Ελένη… Η Μεγάλη Ιδέα κι ένα φλιτζάνι από πορσελάνη. Και κοντά τους ένας παππούς που έχει φυλάξει κάπου, σε µια σοφίτα, ένα σεντούκι γεµάτο αµύθητα σεντέφια. Άραγε θα κατα...
Στη Σµύρνη των αρχών του 20ού αιώνα η παρουσία των Ελλήνων είναι κυρίαρχη. Η ελληνική γλώσσα είναι η γλώσσα των εµπόρων αλλά και της υψηλής κοινωνίας. Εκτός από την εµπορική δραστηριότητα, το ελληνικό στοιχείο διακρίνεται στις τέχνες και στα γράµµατα. Η οικονοµική και πολιτιστική άνθηση της πόλης βρίσκεται στο ζενίθ, όταν απειλητικά σύννεφα µαζεύονται στον ορίζοντα. Και τότε ξεσπά η καταιγίδα που φέρνει την ολοκληρωτική καταστροφή.
Η οικογένεια Μελισσουργού, µετά τον εµπρησµό της Σµύρνης τον Αύγουστο του 1922, ξεριζώνεται και σκορπίζει κυνηγηµένη στα τέσσερα σηµεία του ο...
Το πέρασμα πέντε γυναικών και ενός μωρού –γιαγιά, μάνα, τρία μικρά κορίτσια κι ένα αβάφτιστο αγόρι– από το Αϊβαλί στη Μυτιλήνη, το 1922, με βάση πραγματικές μαρτυρίες. Οι εφτά άντρες της οικογένειας έμειναν πίσω και δεν άφησαν κανένα ίχνος, σαν να τους ρούφηξε η γη.
Αυτό το πέρασμα μοιάζει με τις ματριόσκες, τις ρώσικες κούκλες-φωλιές που η καθεμιά τους κρύβει πολλές μικρότερες, γιατί όσο ανοίγεις τις φωλιές της ιστορίας, τόσο βρίσκεις ότι τα καταχωνιασμένα περάσματα είναι πολλά. Η βασική αφηγήτρια είναι η μεγαλύτερη από τα τρία κορίτσια, η Ελένη, εννιά χρονών εκείνη τη ση...
Αιώνες μετά τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια το ερώτημα μένει αναπάντητο. Ποιοι είναι οι ένοχοι; Ο Κωνσταντίνος και ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης; Ή κάποιοι που τους έπεισαν να διαπράξουν τον φόνο; Ποιους είχε ενοχλήσει ο Κυβερνήτης στη σύντομη ζωή του; Ποιος είχε συμφέρον να κόψει πρόωρα το νήμα της;
Όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει, όσα αποδεικτικά στοιχεία κι αν έχουν καταστραφεί, ο Ιάσονας, ένα παιδί με αστυνομικό δαιμόνιο, με τη βοήθεια της Γιάννας, της Κλαίρης και του Στάθη, θα επιχειρήσει να εξιχνιάσει το έγκλημα....